Vrijwilliger vertelt

Voor alle duidelijkheid: de gezinnen waar wij als vrijwilligers worden ingezet, zijn meestal geen ongelukkige gezinnen. Gewoonlijk zijn het gelukkige gezinnen, die een ongelukkige periode doormaken. Maar de manier waarop zij dat doen, is elke keer weer anders. Soms is er bij de terminale patiënt sprake van berusting, of zelfs acceptatie, maar vaak ook is er onrust of opstandigheid, en alles daartussenin. En het komt ook voor dat de mantelzorgers en de andere familieleden niet in dezelfde fase zitten als de zieke.
Kortom, het is elke keer anders. En dat is steeds ook de uitdaging voor de vrijwilliger van de VPTZ: om – hoe de situatie ook is – te proberen om een positieve bijdrage te leveren. Soms lukt dat beter dan andere keren en soms, zo moet ik tot mijn schande erkennen, lukt het ook nauwelijks. Maar de uitdaging is er elke keer, en eigenlijk is er ook altijd de welgemeende dankbaarheid van de familie die eindelijk iets meer aan rust toekomt en blij is dat ze af en toe de verantwoordelijkheid voor een aantal uren kan overdragen.
Het is elke keer anders. En ik heb het de afgelopen 9 jaren dan ook met veel plezier gedaan. Dat was natuurlijk niet mogelijk geweest zonder de steun van het thuisfront, of zonder de geweldige manier waarop de andere vrijwilligers en de coördinatoren zich hebben ingezet. Ook de coördinatoren waren trouwens in de loop van de afgelopen jaren elke keer anders – maar elke keer goed.
Voor mij wordt het vanaf nu anders. Ik zal denk ik het werken bij de VPTZ wel gaan missen. Maar zoals ze zeggen: het is beter om iets te missen dan om het nooit te hebben meegemaakt.
Wil Tax, was een aantal jaren vrijwilliger bij de VPTZ Land van Cuijk”.
Mocht je geïnspireerd zijn door dit verhaal en wil je vrijwilliger worden, neem dan contact met ons op. 0485-381927 of info@vptzlandvancuijk.nl